Otóż, standardy zawodowe i kodeks etyki dla pośredników w obrocie nieruchomościami nie są niczym nowym ani dziwnym. Już od 2009 roku istniały oficjalne standardy, które zostały uzgodnione z Ministrem Infrastruktury i przyjęte przez Radę Krajową PFRN. Minister podpisał nawet specjalny komunikat w tej sprawie, a potem opublikowano go w oficjalnym dzienniku.
Te standardy były jak zbiór zasad, które pośrednicy w obrocie nieruchomościami powinni przestrzegać podczas wykonywania swojego zawodu. W tamtym czasie zawód pośrednika był licencjonowany, więc te zasady miały duże znaczenie – były podstawą do oceny, czy ktoś działa właściwie, czy nie, i mogły skutkować upomnieniem albo innymi sankcjami, jeśli ktoś je złamał.
W 2014 roku, w związku z planami deregulacji tego zawodu, Rada Krajowa PFRN przyjęła nowy Kodeks Etyki, który obowiązuje od początku 2014 roku. Od tego momentu standardy zawodowe przestały obowiązywać, a ich miejsce zajęły właśnie te zasady etyczne, które są obecnie.
Obecnie, choć standardy są trochę odświeżone i dostosowane do zmieniającej się rzeczywistości, ich głównym celem jest promowanie uczciwej współpracy i etyki wśród pośredników w obrocie nieruchomościami. Co ważne, teraz niestosowanie się do nich może skutkować skierowaniem pośrednika do odpowiednich organów stowarzyszenia, a nie tak jak wcześniej – utratą prawa do wykonywania zawodu.
Podsumowując, te zasady to tak naprawdę powtórka i rozwinięcie wcześniejszych prób uporządkowania rynku nieruchomości, które mają na celu, by zawód był wykonywany uczciwie i zgodnie z etyką.
